BuiltWithNOF

 

 

Op donderdag 6 maart 1952 moesten in verband met deze weersomstandigheden 5 Fireflies, die zich in de lucht bevonden, naar het vliegveld “Maison Blance” , gelegen nabij Algiers, worden gedirigeerd.
Gedurende de AM (12.00-16.00 uur) werd enige hinder ondervonden van plotseling opkomende mistbank, die echter tegen het einde van middag was optrokken.

(foto 7425) Kaart met betrekking tot Algiers.

Gedurende de nacht verzamelden de smaldeel schepen zich op de rede van Algiers.

Op de DW (04.00-08.00 uur) van vrijdag 7 maart 1952 stoomde het smaldeel in kiellinie op naar de haven van Algiers. Om 10.00 uur lag het gehele smaldeel afgemeerd in de haven van Algiers.
In deze haven was het ook weer passagieren en sporten wat de scheepsklok sloeg.
Het vervoer in deze stad was zeer goed geregeld, dankzij de directeur van de Shell, de heer Voute. Alle wedstrijden en het daarbij behorende vervoer was door hem geregeld.

(foto 2100) Hr.Ms. Karel Doorman afgemeerd in de haven van Algiers.
Foto ontvangen van Herman ter Stege.

(foto 1398) Nieuwsgierige blikken op de afgemeerde Nederlandse fregatten in de haven van Algiers.
Foto ontvangen van J.L.J. van Geffen.

(foto 0793) Geparkeerde Firefly op het vliegdek van de Karel Doorman in de haven van Algiers.
Foto ontvangen van Gert Wassink.

(foto 0795) Nog meer Firefies geparkeerd op het vliegdek in de haven van Algiers.
Foto ontvangen van Gert Wassink.

(foto 2099) Achter de geopende achterlift staan nog enkele Fireflies opgesteld op het achter vliegdek van de Doorman. Op de achtergrond de stad Algiers.
Foto ontvangen van Herman ter Stege.

(foto 6978) Een fraaie opname van de bebouwing van de stad Algiers.
Foto internet.

 

Ook aan dit bezoek kwam na een weekend rust weer een eind en was het weer meerrol op post en trossen binnen boord.
Op maandag 10 maart 1952 vertrokken de beide onderzeeboten om 09.00 uur uit de haven van Algiers. De twee fregatten en de Banckert volgden om 10.00 uur en de Doorman verliet te 11.00 uur de haven.
Eenmaal buitengaats werden de uitgeweken Fireflies weer aan boord genomen.

Na oefeningen werd gedurende de nacht langs de Noord-Afrikaanse kust opgestoomd in Westelijke richting.
Ook nu was het slechte weer wederom de stoorzender voor de vliegoperaties aan boord van het vliegkampschip, op dinsdag 12 maart 1952 stond er een te harde wind om te vliegen.

Er werd opgestoomd in de richting van de bij onze marine zeer bekende 'rots' nabij de straat van....ja dus, Gibraltar.

Op donderdag 13 maart 1952, na afloop van de oefeningen, werden twee marine vliegtuigen naar Gibraltar gedirigeerd. Dit omdat men geen risico wilde lopen de vliegtuigen met de licht bevestigde manche onder het vliegtuig aan boord van de Doorman te laten landen. De ander andere Firefly wegens problemen met de trim.

Vrijdag 14 maart 1952 voer het smaldeel in kiellinie rond de rots van Gibraltar om tegen het eind van de ochtend de haven van Gibraltar binnen te lopen.

(foto 2121) Het smaldeel nadert de haven van Gibraltar met zicht op de ‘rots’.
Foto ontvangen van Herman ter Stege.

 

In de haven van Gibraltar lagen ook afgemeerd diverse schepen van de Royal Navy, waaronder het slagschip HMS Vanguard, welke later zou deelnemen aan de gezamenlijke oefening “Well Met”.

(foto 1399) Hr.Ms. Karel Doorman afgemeerd in de haven van Gibraltar met zicht op het Britse slagschip HMS Vanguard. Daar achter ligt vermoedelijk afgemeerd het Britse vliegkampschip HMS Indomitable, ook behorende bij de Britse Home Fleet.
Foto ontvangen van J.L.J. van Geffen.

(foto 2122) Nogmaals een opname van de afgemeerde HMS Vanguard en Indomitable in de haven van Gibraltar.
Foto ontvangen van Herman ter Stege.

(foto 1543) Een Firefly geparkeerd op het vliegdek van de Karel Doorman in de haven van Gibraltar.
Foto ontvangen van Aad van der Meulen.

(foto 1400) Even uitrusten van het beklimmen van de rots op Gibraltar.
Foto ontvangen van J.L.J. van Geffen.

 

Maandag 17 maart 1952 ontmeerden de onderzeeboten, de fregatten en Hr. Ms. Banckert om 08.00 uur. Hr. Ms. Karel Doorman volgde om 11.00 uur, waarna het smaldeel in Westelijke richting door de Straat van Gibraltar stoomde. Na de oefeningen, die doordat het smaldeel geruime tijd moest opstomen om buiten de drukke scheepvaart routes te geraken eerst op de achtermiddag konden beginnen, stoomden de schepen met langzame vaart in cirkel formatie naar de Bocht van Cadiz.

De volgende dag, dinsdag 18 maart 1952, was het ideaal vliegweer en werd er druk geoefend door het smaldeel en squadrons.

In de nacht van 20 op 21 maart 1952 stoomde het smaldeel op in richting van de Portugese hoofdstad Lissabon, gelagen aan de rivier de Taag.

Op vrijdagochtend 21 maart 1952 omstreeks 06.00 uur verzamelde het smaldeel zich en werd in kiellinie naar de monding van de rivier de Taag opgestoomd. Zware mistbanken vertraagden de voortgang op deze rivier, zodat Hr. Ms. Karel Doorman pas om 11.00 uur afmeerde en omstreeks 12.00 uur het gehele smaldeel te Lissabon afgemeerd lag.

(foto 5943) Opname van het Praca do Comercia plein in Lissabon.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

(foto 6694) Mooie opname van een fraaie oude vesting in Lissabon.
Foto ontvangen van Arie Boevé.

(foto 6695) Mooi uitzicht op de Taag vanuit de stad Lissabon.
Foto ontvangen van Arie Boevé.

 

Op woensdag 26 maart 1952 kwam ook aan dit havenbezoek weer een eind. Om 09.00 uur droeg ltz 1 A. J. Schouwenaar het bevel over Hr. Ms. Banckert aan boord van deze bodem over aan kltz M. C. van Grondelle.

De onderzeeboten ontmeerden om 08.00 uur. De beide fregatten en Hr. Ms. Banckert verlieten om 10.00 uur de kade, terwijl Hr. Ms. Karel Doorman als laatste om 11.00 uur uit Lissabon vertrok.


 

Uit Haarlems Dagblad 1952.

Bezoek aan Portugal werd hoogtepunt van lange reis.

Hoewel men na een bezoek van vijf dagen aan de hoofdstad van Portugal moeilijk kan zeggen dat men het land kent, doet men in deze korte tijd toch wel ervaringen op die enig idee geven wat de voor- en nadelen van het land zijn. Wat mij als Nederlander bijvoorbeeld getroffen heeft, is hetgeen ik zag op een 'cocktail-party' die in Lissabon op de Doorman gegeven werd.

Zo'n party draagt een officieel karakter door de vele autoriteiten die erop uitgenodigd worden.

Toch – en dat mag naar onze begrippen verbazingwekkend genoemd worden – belet dit de dames niet, wanner zij tijdens het dansen last van hub schoenen krijgen deze uit te trekken en de rest van de avond genoeglijk barrevoets verder te dansen.

Bij het rondgaan met croquetten werd voor de hofmeesters de situatie bepaald pijnlijk toen zij zagen dat sommige gasten er met iedere hand enige namen. In ieder geval getuigt dit ervan dat de Portugees een gezonde eetlust heeft.

Op dezelfde party heb ik de zoon van het Portugese staatshoofd Salazar gevraagd naar de sociale toestanden bij de vissers, een onderwerp dat mijn bijzondere belangstelling heeft. Hij vertelde mij de gunstige en ongunstige kanten ervan.

De vissers die tot de armste laag van de bevolking behoren, doch daarom niet minder gezien zijn, wonen gedeeltelijk al in een soort van standaard huis waarvoor zij maandelijks een bedrag betalen, even groot als een normale huishuur bij ons. Na twintig jaar wordt het huis dan hub eigendom en blijft verder familiebezit.

De wijken, die op deze wijze ontstaan zijn, hebben dikwijls een eigen ziekenhuis, voorzien van moderne apparatuur en een ambulance-wagen.

De volgende dag ben ik enige vissersplaatsjes gaan bezoeken en het is inderdaad waar, doch de huisjes zijn niet mooi om te zien. De bewoners zijn prettige, bescheiden mensen.

De warmte en hartelijkheid waarmee de bemanning van het smaldeel in Lissabon ontvangen werd, bewijst dat de Nederlanders bij de Portugezen in de smaak gevallen zijn. Door de 'Jannen' werd het bezoek de klap op de vuurpijl genoemd.

Lissabon kent nog rust

De stad Lissabon heeft zijn eigen bezienswaardigheden en ik wil daarvan het Aquarium Vasco da Gama noemen. Het is kleiner dan dat van Artis, maar zeker zo interessant. Men heeft n.l. Een eigen vissersboot voor biologische waarnemingen en om verse oceaandieren aan te voeren. Ik heb de tocht naar het aquarium per tram gemaakt en zat daar naast een vrouwtje met een grote zwarte omslagdoek, die blootvoets was en de tramrit gebruikte om erwten te doppen. Lissabon is voor mij een waardig besluit van mijn reis geweest.

Maar ook gaat mijn herinnering dankbaar uit naar de “Zwaardvis en de Karel Doorman”, waarvan de bemanning het een schilder, die twee maanden als gast van de Koninklijke Marine het Middellandse zeegebied mocht doorkruisen, zo aangenaam mogelijk gemaakt hebben.

Frans Verpoorten.

Opmerking webmaster:
Ik heb helaas geen afbeeldingen van schilderijen mbt deze reis kunnen vinden op internet.

 

Naar 2e Westreis 6.

 

 

[Home] [Indeling site] [Welkom aan boord] [QH-1 '46-'48 index] [R81 '48-'55 index] [R81 '58-'68 index] [Bemanning index] [Anekdotes index] [Opleidingen index] [Vliegdienst index] [Wereldreis 1960 index] [Smaldeel reizen  index] [1950] [1952] [1954] [1954] [1955] [1959] [1959] [1961] [1962] [1962] [1963] [1964] [1965] [1967] [1968] [Havens index] [Gebeurtenissen] [Gastenboek index] [Contact] [Links] [Untitled729]